به نام دوست که هرچه داریم همه ز لطف بیکران اوست

یاهو 360رفت به نزدیکیای تاریخ کلوب ایرانیان هم چیز خانی نبود که آدم رو پای بند خودش بکنه من هم یه محیط خوب رو میخواستم دویم و دویدم به بلاگ اسپات رسیدم

انشاالله که اینجا دیار باقی باشد (فعلا کاری با عمادالدین و دخترش و ممد قوچانی نداریم )میخواهم جای باشه برای اینکه از این دریچه دنیا رو ببینیم و یه جور راضی کننده ای خودمون رو پیدا و گوشه های پنهانن خودمون رو آشکار کنیم
از ادب و فرهنگ و هنر( البته نه زیاد مخاطب خاص) از نحوهء برخوردم با مسائلی که مبتلا به عموم هم باشه بنویسم شاید بشه دفتر خاطرات آنلاین که انشاالله به اونجاها نمیکشه کمی هم تحلیل و خبر و بیشتر از خبر

کلا میخوام اینجا زید غریبی نکنم خودم باشم آروم هم بشم.

همین.